قهرمانی پیکان تکرار شد + چگونه ستتر شویم!
سلام
بالاخره ما هم یه پیش بینی کردیم، درست از آب دراومد (خسته نباشم واقعا!!!). پیکان بازم قهرمان شد، به همه طرفدارن این تیم تبریک می گم... .
خوب بریم سراغ پست امروزمون... فکر کنم شما هم با نظر بنده موافق باشید که اگر یه تازه وارد وارد این وبلاک بشه هیچی ازش نمیفهمه و با دیدن این پست ها به احتمال زیاد چیزی دستگیرش نخواهد شد. منظورم از شما، بازدیدکنندگان قدیمی وبلاگه. قصد دارم از این به بعد در بین پست هام، یه نگاهی هم به گذشته بندازم، یعنی پست های فنی استاد را دویاره ارسال کنم. با این کار دوتا هدف دارم :
هدف اول (و اصلی) اینه که بازدیدکنندگان جدید و علاقه مند نیز مثل بنده و قدیمی های وبلاگ از شاهکارهای استاد بهرمند خواهند شد.
و هدف دوم (و فرعی) یادی از پست های استاده که مطمئنا شما هم مثل بنده با تک تک این پست ها خاطره دارید و این کار باعث زنده کردن خیلی از خاطره ها میشه.
برای اولین ارسال، مجموعه پست های فوق العاده کاربردی "چگونه ستتر شویم" را قرار میدم...
سوال : چگونه ستتر بشیم ؟
خوب برای پاسخ به این سوال باید اول خودتون رو گزینش کنید . خوب یعنی چی ؟ منظورم از گزینش اینه که خودتون از خودتون امتحان بگیرید ببینید به درد ستتر شدن می خوریم یا نه ؛ خوب چه جوری ؟
این تست از چند بخش تشکیل شده :
1. شرایط فیزیکی مختص ستتر :
آ. اولا باید قد رو بررسی کنید مثلا برای ستتر شدن 190 تا 195 خوب ، 195 تا 200 عالی و 200 به بالا زیادی درازه (شوخی کردم بابا چرا گریه می کنی ولی خداییش با این قد باید بری اسپایکر بشیا ... !) اما هستن کسایی که زیر 190 باشن و بهترین ستتر های دوران خودشون هم باشن :
1. امیر حسینی (حدود 180)
2. میر سعید معروف (من شنیدم که قد ایشون در واقع حدود 185 (بی کفش) هست ولی خوب متاسفانه 190 معرفی شده !)
3. محمد طاهر وادی (ستتر جوانان) (حدود 187 معرفی شده حدود 191 )
4. والریو ورمیگلو (ستتر تیم ملی ایتالیا تا سال قبل میلادی) (189)
البته موارد دیگه ای هم هست که البته من به این عزیزان این حق رو می دم که این ارقام رو تکذیب کنن ولی خوب قاعده می گه که باید همین حدود باشن.
ب. نوع پنجه و قدرت مچ : قبل از اینکه سراغ این فاکتور برم باید بدونین که به استنباط شخصی حقیر (خودم) ما دو نوع پنجه ی پاسوری در والیبال داریم 1. کشیده و بلند 2. کوتاه و معمولا تپل (!) این دو مورد تفاوت هایی با هم دارن که الان خارج از بحث ماست ولی برای گزینش تنها نام بردنشون کفایت می کنه.
خوب در این فاکتور شما باید یکی از این دو نوع پنجه رو داشته باشین که معمولا افراد بالا ی 190 نوع اول رو دارن (در پست های بعد به تفاوت این دو می پردازم)
اما پنجه ی تنها کافی نیست قدرت مچ خیلی خیلی مهمه و شاید اهم باشه میشناسم کسی رو که پنجه هاش از نظر ساختمانی عالیه ولی مچ خیلی ضعیفی داره و مطمئنم که هیچ وقت ستتر نمی شه . البته می شه این رو با تمرینات مرتفع کرد و مچ رو قوی ساخت اما یک مچ تقویت شده و ضعیف هیچ وقت به گرد پای مچ تقویت شده و قوی نمی رسه.
پ. قدرت کتف و بازو : حرکات تکمیلی در پاس توسط این دو انجام می شه و سلامت پاس رو تضمین می کنه.
ت. قدرت پا : شاید بخش عمده ای از پنجه ی پاسوری به قدرت پا برگرده.
ث. چپ دست بودن : چپ دستی برای ستتر یک موهبت چون اولا راحت تر جای خالی میندازه (چون در هنگام پاس رو به منطقه ی 4 هست بنابر این باید از دست مخالف تور یعنی چپ استفاده کنه) ثانیا می تونه حتی اسپایک بزنه مانند ریکاردو گارسیا ستتر افسانه ایه برزیل.
خوب اینا همه موارد فیزیکی بود اما موارد روحی :
در مورد موارد روحی باید چند سوال خیلی اساسی از خدتون بپرسید:
1. آیا آی کیو و به اصطلاح مخ لازم برای ستتر شدن رو که فکری ترین پسته دارید ؟
2. آیا حاضرید فدای دیگران بشید ؟
3. روحیه ی کار تیمی در شما چه مقداره ؟
4. آیا با داد ، با اخم ، با فحش یا ... عصبانی نمی شوید ؟
5. در شرایط سخت چه مقدار بر خود مسلطید ؟ زیاد ؟
6. آیا می توانید در شرایط بسیار سخت توپ سوم که از بد روزگار به شما رسیده را تبدیل به امتیاز کنید ؟ (ویژگی محمد طاهر وادی)
7. آیا می توانید تیم را اداره کنید ؟ (یعنی به فلانی بگویید فلان کار را بکند و...)
8. آیا توانایی تشخیص زمان داد و زمان لبخند و مهربانید را دارید ؟
9. آیا می توانید به عنوان یک روان شناس کوچک در زمین عمل کنید و با هر کس با توجه به شرایط به زبان خودش صحبت کنید ؟
.
.
.
10. در کل آیا توانایی مربی زمین بازی شدن را دارید ؟
فرض رو بر این بذاریم که شما از گزینش سربلند بیرون اومدید . حالا باید چی کار کرد.
قبل از هر چیزی بگم که من کاری به این ندارم که شما بدنسازی چه جوری انجام می دین یا تا چه اندازه می پرین یا... من فقط در مورد پاس و چگونه پاس دادن می نویسم.
قبل از شروع کار باید با چند مطلب مهم آشنا بشید :
1. ارنج تیم (چرخش)
اگر به این مطلب خندیدید و با خیال راحت گفتید من بلدم یا اینکه طرف داره چرت و پرت می نویسه سخت در اشتباهید . چرا ؟
ارنجی که یک ستتر بلده و ارنجی که یک اسپایکر بلده زمین تا زیرزمین فرق داره !!! تفاوت در نوع چرخش نیست تفاوت در استفاده از هر ارنجیه ! یک اسپایکر در هر ارنج تنها بررسی میکنه که باید دفاع باشه یا دریافت باید پشت خط بزنه یا جلو و ...
در حالی که یک ستتر باید در هر بار شناخت دقیق از حالت تیم حریف پیدا کنه . سوالاتی از قبیل :
1. بهترین دفاع حریف در کجاست
2. کوتاه ترین دفاع حریف در کجاست
3. کدام یک از اسپایکر های تیم (خودی) راست به راست زن هستند
4. کدام زاویه زن هستند
5. مطمئن ترین اسپایکر تیم با توجه به دفاع حریف کدام است
6. آیا فلان بازیکن در فلان منطقه خوب عمل می کند
7. آیا می توانم فلان کس را برای کار دوبله به فلان منطقه ببرم
8. از کجا حرکت کنم که تیم حریف اشتباه بکند
و...
تمام این موارد ارتباط تنگی با بازیکن شناسی و ارنج شناسی دارد.
2. بدنسازی ستتر
شاید تنها مطلبی باشه که من در مورد بدنسازی و موارد غیر مرتبط به نکات فنی بیان می کنم
فقط در همین حد بگم که اگر پرش در والیبال برای اسپایکر مثل هوای تنفسی باشه ، قدرت شکم و کمر برای ستتر جای هوای تنفسی رو میگیره. چرا ؟
فقط قدرت شکم و کمره (پنجه به کنار) که می تونه به یک ستتر کمک کنه تا در آخرین لحظه دفاع حریف رو جا بذاره . این کمره که می تونه موقع پرش به شما کمک کنه تا توپ مقابل صورت رو به پاس پشت تبدیل کنید . و جای بحث نداره که عضلات شکم در هنگام پرش و به خصوص پاس پشت بیشترین نقش رو دارند.
یادم میاد مودتی بود که حرکات مربوط به شکم و کمر رو انجام نداده بودم و کلا چند روزی از میادین به دور بودم وقتی که دوباره شروع به بازی کردم بعد از چند بار پرش و پاس دچار کشیدگی شدید عضلات شکم شدم هر چند بعد از مدتی به خاطر تمرینات مداوم گذشته برطرف شد. پس از همین الان شروع به انجام این حرکات بکنید (بدنسازی شکم و کمر).
3. تحمل زیاد
شما در راه پر فراز و نشیبی قدم گذاشتید به خصوص که در ایران خیلی به ستتر اهمیت داده نمی شه و ما در کشور های پیشگام این عرصه حتی مربی ستتر هم داریم ! بنابراین باید تحمل زیادی داشته باشید ستتر شدن خیلی سخت تر از اسپایکر شدنه گاهی شما 2 سال تمرین می کنید و تازه سال سوم استعدادش در شما پیدا می شه.
اما چه کنیم که در این مدت دلسرد نشیم ؟ مهم ترین نکنه اینه که باید به عاقبت کار فکر کنید به جایی که شما رو به عنوان Best Setter دنیا (بهترین ستتر) انتخاب می کنن . اون موقع هست که دیگه هیچکس روی دست شما نیست و معمولا این مسئله در سن بالای 25 سال میسر می شه .
راه دیگه اینه که از کارتون لذت ببرید ، شاید در اوایل سخت باشه ولی بعد از یه مدتی وقتی پاسی می دید که یک اسپایکر با تک دفاع می زنه وسط یک سوم شما بیشتر از اون خوشحال میشید. هر چند که دیگران این رو از چشم شما نبینن ولی این افتخار مطعلق به شماست نه کس دیگر (یه کم افراطی شد !).
راه دیگه دیدن و تماشای بازی به خصوص بازی های جهانیه و پیشنهاد می کنم که حتما بازیهای برزیل رو تا سال 2006 تماشا کنید . و ببینید که ریکاردو گارسیا ستتر برزیل چه ها که نمی کنه !!! و بدونید که روزی شما هم به همون جا می رسید .
در ضمن اکیدا پیشنهاد می کنم که اگر به تهران نزدیکید حتما به سالن آزادی برید و تمرینات و مسابقات رو نگاه کنید به خصوص بازی های بازیهای تیم ملی نوجوانان ، جوانان (درسته که صغرن ولی از نظر سنی به شما نزدیک ترن) و این به خصوص اگر مسابقات بین المللی باشه خیلی تو روحیه تاثیر مثبت داره.
خوب اینم از سه نکته ی مهم .
خوب فکر کنم تا همین جا کافی باشه، فقط خدمت علاقه مندان عرض کنم که حتما پست های بعدی با این مضمون را دنبال کنند، چون پست های بعدی استاد خیلی عملی تر و همراه آموزش به همراه عکس و... خواهد بود.
ادامه برای استاد عزیز!
. نمیدونم چرا این وبلاگ اینطوریه، هرکی نویسندش میشه هی میره و هی میاد! اون از استاد که هر از گاهی غیبشون میزد و اینم از من که خدا بده برکت، بیشتر میرم تا اینکه بیام! 
. در نتیجه دیگه هیچ تلاشی برای این کار نمی کنم! یعنی دیگه خبری از مقدمه چینی و کلمات قصار! و از این حرف ها نیست، مگه اینکه حسش باشه. یعنی از این به بعد سریع میرم سر اصل موضوع و مهمم نیست برام که این مطلب ارسالی یک خط باشه یا هزار خط !
عدد یک، اگر مخالفید و دوست دارید اینجا مثل قبل بمونه 
عدد 2 و اگر نظر خاصی ندارید 
عدد 3 را در قسمت نظرات ارسال کنید 
. در ضمن افرادی که نظر شخصیشون را هم ارسال کنند از شانس بیشتری برخوردار خواهند بود! جوایز نفیس این دوره از مسابقات را شرکت RicySett بر عهده گرفته است!!